صفحه محصول - پاورپوینت کامل با عنوان درس 14 میراث فرهنگی ایران در عصر سلجوقی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه

قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :

بنام خدا درس14 میراث فرهنگی ایران در عصر سلجوقی در درس گذشته پی بردید که از میان سه سلسله تر ک تبار که بر ایران حکومت کردند، سلجوقیان هم به سبب تاثیری که در تحولات ایران و سایر سرزمی نهای اسلامی و هم به سبب وسعت قلمروشان، اهمیت بیشتری داشتند. سلجوقیان تشکیلات اداری و حکومتی خود را براساس تشکیلاتی که از سامانیان و غزنویان به جای مانده بود، پایه گذاری کردند. البته تشکیلات آن دوره ها نیز برگرفته از نظام اداری و حکومتی ایران باستان بود و در هر دوره تغییراتی نیزدر آن پدیدمی آمد. تشکیلات حکومت در راس حکومت سلجوقی، سلطان قرار داشت. در آن دوره، خلیفه عباسی بیشتر ریاست معنوی و دینی داشت و قدرت سیاسی و نظامی در اختیار سلاطین بود. سلاطین سعی میکردند برای مشروعیت بخشیدن به حکومت خود و جلب نظر مردم، خود را مطیع و پشتیبان دستگاه خلافت نشان دهند. اگرچه شاهان در امور مختلف با وزرا مشورت میکردند اما رای و نظر آنها مافوق همه بود. در این دوره نیز سلاطین با ظلم و خودکامگی حکومت می کردند و منتقدان و مخالفان خود را به سختی مجازات می کردند. سلاطین زندگی پرتجملی داشتند و صاحب املاک و ثروت زیادی بودند. وزیران: از مهم ترین مقا مهایی که در عهد سلجوقیان وجود داشت، مقام وزارت بود. حکومت سلجوقی قدرت و عظمت خود را با سیاست و کفایت وزیران ایرانی به دست آورده بود. سلجوقیان، مردمانی گله دار و بیابان گرد بودند که با زور شمشیر، امور سیاسی و نظامی را در اختیار گرفتند، آنها از شهرنشینی و کشورداری بی خبر بودند و برای اداره قلمروِ پهناور خود ناگزیر شدند از وزیران ایرانی استفاده کنند.«عمیدالملک کُندری»وزیر سلطان طغرل نقشی موثردر موفقیت های این سلطان داشت. سردیس شاهزاده سلجوقی سلاطین «خواجه نظام الملک » وزیر آلب ارسلان و ملکشاه نیز چنان قدرت و نفوذی داشت که کمتر کاری بدون صلاحدید ومشورت او انجام می گرفت. این وزیران، نقش مهمی در اداره. حکومت سلجوقی داشتند و درنتیجه. تدبیر و مدیریت آنها، اوضاع اقتصادی و فرهنگی بهتر شد و کشاورزی، بازرگانی، صنعت، هنر و معماری رشد زیادی کرد. یکی از وظایف مهم وزیران، تنظیم رابطه. سلطان با خلیفه و دیگر فرمانروایان بود.